«ببین، هدف مثل پیاز است. از لایه های زیادی تشکیل شده، اولین لایه ی هدف کاشتن دانه است در جایی که هستی و تصمیم به اینکه همه ی آنچه خلق می کنی برای استفاده از استعدادها و نیرویت باشد تا بهترین کار تو در خدمت چیزی بزرگ تر از خودت قرار گیرد. جاش، وقتی تصمیم بگیری دانه را در جایی که هستی بکاری، می فهمی که تو خود دانه هستی. مسئله درباره کاشت دانه نیست، درباره ی کاشت خودت است. مراحلی وجود دارد که دانه ها به منظور رسیدن به سرنوشتی که مقدر شده، باید آن را طی کنند. تو هم  دقیقا مانند پوست کندن پیاز و برداشتن لایه های آن، لایه های هدفت آشکار می شود و تو تشخیص می دهی که در زندگی چه رسالتی داری و برای زیستن با هدفی که برایش خلق شده ای، آماده می شوی. فرقی ندارد چه شغلی داری و چه کاره ای؛ تاجر،دانشجو استاد یا ورزشکار. این درباره ی کاشت خودت در جایی که هستی و آمادگی برای هدف بزرگ تر است که جریان می یابد.»

خلبان با صدایی بلند گفت:« قبلاً بهت گفته بودم. همه چیز از اینجا واضح تر است. من شغلم را دوست دارم چون هر بار که از بالای هزار تو رد می شوم، روشی را که خدا ما و دنیا را می بیند، به خاطر می آورم. همانطور که ما از هواپیما هزار تو را می بینیم، خدا آغاز، وسط و پایان  سرنوشت ما را می بیند. شاید احساس کنی گم شده ای، ولی خدا می داند از کجا شروع کرده ای، حالا کجایی و می خواهی به کجا بروی. وقتی با دیدی وسیع تر به اوضاع نگاه کنی، تصویر کلی را می بینی.»خلبان با صدایی بلند گفت:« قبلاً بهت گفته بودم. همه چیز از اینجا واضح تر است. من شغلم را دوست دارم چون هر بار که از بالای هزار تو رد می شوم، روشی را که خدا ما و دنیا را می بیند، به خاطر می آورم. همانطور که ما از هواپیما هزار تو را می بینیم، خدا آغاز، وسط و پایان  سرنوشت ما را می بیند. شاید احساس کنی گم شده ای، ولی خدا می داند از کجا شروع کرده ای، حالا کجایی و می خواهی به کجا بروی. وقتی با دیدی وسیع تر به اوضاع نگاه کنی، تصویر کلی را می بینی.»

بذرهای موفقیت: یافتن هدف و شادی در زندگی و کار؛ جان گوردون، فیروزه مهرزاد، نشر لیوسا

راز موفقیت:

باور. صبر. بی پروایی. مصمم بودن  و البته قهوه.

ثروت، بدون کار کردن

لذت، بدون وجدان

تجارت، بدون اخلاقیات

علم، بدون انسانیت

عبادت، بدون  فداکاری

سیاست، بدون اصول اخلاقی

بیچاره آنها که رویا ندارند،

بیچاره تر آنها که فقط رویا دارند.

تا یه جایی میشه فقط با رویا زندگی کرد. از یه جایی به بعد اگه نیفتید در مسیر رفتن به سمتشان، کم کم تبدیل به کابوس می شوند. شاید هم فراموش شوند…

در این میان یه عده هستند که برای رویاهاشون تلاش

می کنند، آنها خوشبختند.

اگر تنها کاری که امروز انجام داده ای،

یک قدم برداشتن باشد،

مشکلی نیست. ♥

همان طور که آب گل آلود را به حال خود رها کنی آرام می‌گیرد؛

انسان نیز باید بیاموزد گاهی ذهنش را به حال خود رها کند تا به خودی خود آرام گیرد.

آلن واتس

شاید امروز یا فردا متوجه اش نشوی، ولی چند سال بعد که به آن نگاه کنی،

حیرت خواهی کرد که چطور هر اتفاق کوچکی باعث شده به آنچه که همیشه دلت می‌خواسته برسی.

و قدردان آن مواردی می‌شوی که آن طور که می‌خواستی پیش نرفت

اغلب زمانی که دنیایت بهم می ریزد…

به این منظور است که افراد یا چیزهایی که برایت مناسب نیستند را کنار بگذاری

یا

به زندگی ات از چشم اندازی دیگر نگاه کنی.