«ببین، هدف مثل پیاز است. از لایه های زیادی تشکیل شده، اولین لایه ی هدف کاشتن دانه است در جایی که هستی و تصمیم به اینکه همه ی آنچه خلق می کنی برای استفاده از استعدادها و نیرویت باشد تا بهترین کار تو در خدمت چیزی بزرگ تر از خودت قرار گیرد. جاش، وقتی تصمیم بگیری دانه را در جایی که هستی بکاری، می فهمی که تو خود دانه هستی. مسئله درباره کاشت دانه نیست، درباره ی کاشت خودت است. مراحلی وجود دارد که دانه ها به منظور رسیدن به سرنوشتی که مقدر شده، باید آن را طی کنند. تو هم  دقیقا مانند پوست کندن پیاز و برداشتن لایه های آن، لایه های هدفت آشکار می شود و تو تشخیص می دهی که در زندگی چه رسالتی داری و برای زیستن با هدفی که برایش خلق شده ای، آماده می شوی. فرقی ندارد چه شغلی داری و چه کاره ای؛ تاجر،دانشجو استاد یا ورزشکار. این درباره ی کاشت خودت در جایی که هستی و آمادگی برای هدف بزرگ تر است که جریان می یابد.»

جاش در حالی که به دانه در کف دستش نگاه می کرد، پرسید :« این برای چیست؟»

کشاورز لحظه ای سکوت کرد، به دانه اشاره کرد و گفت:«جایی را برای کاشت این دانه پیدا کن، هدفت برایت مشخص می شود.»

جاش از سر تردید به دانه نگاه کرد و پرسید:«چطور کاشت این دانه به من کمک می کند هدفم را پیدا کنم؟»

کشاورز جواب داد،«مطمئن نیستم چطور کار می کند. فقط می دانم موثر است. این یکی از آن رازهای زندگی است، جایی که باور ما به معجزه اجازه می دهد معجزه های بیشتری ببینیم و تصوراتمان به طریقی واقعیت مان را خلق می کند. من تا حالا به صدها نفر دانه داده ام و آنها هدفشان را از زندگی فهمیده اند. همه برگشته اند و از موفقیتشان به من گفته اند و من امیدوارم تو هم زمانی که هدفت را پیدا کردی،همین کار را بکنی .»

بذرهای موفقیت: یافتن هدف و شادی در زندگی و کار؛جان گوردون، فیروزه مهرزاد، نشر لیوسا

همیشه تاج نامرئی تان را بر سر بگذارید.

ولو آنکه آن تنها در درونتان باشد.